Tja, daar kom je dan ook langs. Hoewel nu al verbinding met Noorse telefonie toch nog dit kleine teken van leven 
Monthly Archives: August 2013
En weer op de boot
Dat dus: weer op de boot. Over een uur en vijftien minuten afvaren.
En weer in de file
Het wachten is weer begonnen: 8:00 uur aanschuiven om plm. 11:00 op de boot te mogen rijden. Dan maar mooie auto’s gaan bekijken in het zonnetje…
Papey eiland zonder papagaaiduikers
Vandaag de zeebenen warmgedraaid op een tripje naar papey eiland, een klein uurtje uit de kust.
Normaal papegaaiduiker paradijs maar vanaf augustus alleen nog maar bewoond door noordse stormvogels, drieteenmeeuwen en wat schapen. Mensen wonen er al een tijdje niet meer.
Huisje van laatste bewoners staat er nog wel net als de kerk met een indrukwekkende klok. Het luid-touw (hoe heet zo’n ding?) mocht er ook zijn getuige onderstaande foto.
Wat jonge vogels en zeehonden gezien maar die staan op de andere camera. De dramatische luchten heb ik nog wel even op de iPhone gekiekt. Natuurlijk niet te vatten op de digitale gevoelige plaat, toch geprobeerd. Misschien zijn de “echte” foto’s beter. Rolletje is bijna vol, 80 gigabyte als ik me niet vergis. Thuisfront: bereid je alvast maar voor op een lange “dia-avond”.
Laatste stop: Djúpivogur
Laatste halte voor de haven: Djúpivogur . OK, niet echt de laatste omdat we één nacht overnachten in de haven omdat de boot vroeg vertrekt. Foto is een beetje verblind door de zon maar t staat er op ;). Klikken op foto om groter te zien, pijltje links bovenin het browser venster om weer terug te gaan.
Dobberen tussen de ijksklonten
Vanmorgen Boottochtje gedaan bij/op Jökulsárlón. Een gletchermeer aan de zee. De gletcher, Breiðamerkurjökull, eindigt zo’n 6 kilometer van de kust en stort zo nu en dan zijn ijs in het meer. Als de ijsbergen, die uit de wel ruim 100 meter hoge gletcher breken, klein genoeg zijn kunnen ze naar zee drijven. Voor de uitgang naar de zee staat een permanente en indrukwekkende file van ijsbergen waar meeuwen en een sporadische zeehond zich vermaken.
Eenmaal door de uitgang stranden veel ijsbergen op het strand of in de zandbanken waardoor soms een lichte mist ontstaat.
Gletcher hike
Skaftafell
Vandaag aangekomen in Skaftafell. Genoemd naar de Skaftafellsjökull (of andersom). Jökull = gletcher dus we zitten in de buurt van het ijs, de grootste gletcher van europa want de Skaftafellsjökull is onderdeel van de Vatnajökull. Hoog is t echter niet; de camping zit max 100 meter boven zeeniveau en we kijken neer op de gletchertong.
Morgen een paar uur op de Svínafellsjökull (svinafell gletcher dus) wandelen. Die dingen zitten hier op loopafstand van elkaar en voor de ouders: ja, onder begeleiding en met veiligheidsharnasje aan.
In de middag eens kijken naar Svartifoss, een waterval die zich langs klassieke zeshoekige basaltkolommen naar beneden stort. Ook mooi maar wat drukker. Misschien in de avond doen, licht genoeg hier en een stuk rustiger.
Waden achter de Eyjafjallajökull langs.
De laatste dag met de 4×4 ten noorden van de Eyafjallajökull langs gereden. Zoals ik het nu kan inschatten tot aan de Gígjökull. Daarmee officieel geen rivierdoorkruizing gedaan (afhankelijk van welke kaart je er bij haalt) hoewel we wel enkele keren door het water moesten. Uiteindelijk maar opgegeven bij een oversteek waar een (echt) grote wagen toch aardig tot de assen in het water ging. Oh well, volgende keer beter!
Landmannalauger deceptie
Mmmm. Een klein beetje wel (deceptie). Na een hobbelrit aangekomen in de buurt van de camping was daar toch een vad. Een riviertje om te doorkruisen. Maar na een dag regen konden we niet zien hoe diep het was en kolken deed het toch wel een beetje. Niet gewacht dus op andere mensen die misschien wel dapper genoeg waren om te doorwaden met de auto om daarna in hun voet- of beter wielsporen te treden.
Dan maar iets opzoeken in de buurt van de eyjafjallajökull.
